رسانه قطبنما: «جولیا سیمپسون»، مدیرعامل جدید «شورای جهانی سفر و گردشگری» (WTTC)، بازگرداندن مشاغل گردشگری را اولویت نخست خود عنوان کرده است.
هنگامی که «شورای جهانی سفر و گردشگری» (WTTC)، بزرگ‌ترین و تنها سازمان بخش خصوصی گردشگری، پنج ماه پیش «جولیا سیمپسون» را به‌عنوان دومین مدیرعامل زن این سازمان معرفی کرد، بسیاری از فعالان صنعت گردشگری نگران چالش‌های پیش رو بودند که حتی امروز این نگرانی بیشتر نیز شده است.
«جولیا سیمپسون» در اولین مصاحبه خود با «اسکیفت» اظهار داشته است که برنامه‌های بزرگی برای گردشگری دارد. در این مطلب نگاه کوتاهی به اولین مصاحبه اختصاصی اسکیفت با جولیا سیمپسون، مدیرعامل جدید «شورای جهانی سفر و گردشگری» (WTTC) خواهیم انداخت.
سیمپسون در این مصاحبه به چشم‌انداز خود درباره بازگرداندن گردشگری و مشاغل مربوط به آن، انجام واکسیناسیون در کشورهای سراسر جهان و اهمیت ایجاد تنوع در مدیریت شورای جهانی سفر و گردشگری و سایر مسائل صحبت کرده است. در ادامه این مطلب خلاصه این مصاحبه را مطالعه کنید.
اسکیفت: حرفه اصلی شما روزنامه‌نگاری و فعالیت در بخش خصوصی حمل‌و‌نقل هوایی است. چه چیزی شما را وادار به مقابله با چالش‌های رهبری شورای جهانی سفر و گردشگری در این دوران حساس می‌کند؟
جولیا سیمپسون: همان طور که می‌دانید این روزها دنیای سفر و گردشگری کاملاً وارونه شده است. به نظر من، صنعت گردشگری از جمله صنایعی است که بیشترین آسیب را متحمل شده است. یکی از نقش‌های اصلی شورای جهانی سفر و گردشگری و تمام فعالان صنعت گردشگری، از جمله روزنامه‌نگاران، آن است که به کشورها توضیح دهند بسته‌بودن مرزها، که دلیل اصلی آن سلامت و امنیت مردم است، در واقع خسارات زیادی به اقتصاد جهان وارد می‌کند و سبب می‌شود که بسیاری از افراد شغل خود را از دست دهند. در سال ۲۰۱۹، حدود ۳۳۴ میلیون شغل در بخش سفر و گردشگری وجود داشت و سهم آن در تولید ناخالص داخلی جهان ۹.۲ تریلیون دلار بود.
در واقع قبل از همه‌گیری، صنعت گردشگری یکی از معدود صنایع در حال رشد بوده و موفق شده بود از تولید ناخالص داخلی جهانی پیشی بگیرد. در حال حاضر از زمان همه‌گیری تا کنون، این ۹.۲ تریلیون دلار به نصف رسیده است. بنابراین، این پولی است که به‌دلیل همه‌گیری دیگر به اقتصاد وارد نمی‌شود و صنعت گردشگری حدود ۶۲ میلیون شغل را از دست داده است. اکنون ماموریت من بازگرداندن این مشاغل است.
نکته جالب دیگر درباره صنعت گردشگری آن است، بیش از نیمی از اعضای این صنعت را زنان تشکیل می‌دهند. بخش‌های مختلف صنعت گردشگری از بسیاری از مشاغل کوچک خانگی تشکیل شده است که بسیاری از آن‌ها توسط زنان اداره می‌شوند. در نتیجه جامعه زنان شاغل در این صنعت نیز به‌شدت تحت‌تأثیر قرار گرفته است.
به همین دلایل، ما کشورهای سراسر جهان را تشویق می‌کنیم که مرزهای خود را بازگشایی کنند. شورای جهانی سفر و گردشگری تاکنون چندین پروتکل بهداشتی و یک تمبر ایمنی برای کمک به بازگشایی کشورها راه‌اندازی کرده است. این سازمان از همان ابتدای همه‌گیری تمام سعی خود را به کار برده است تا این بحران را مدیریت کند.
اسکیفت: چشم‌انداز شما برای مدیریت شورای جهانی سفر و گردشگری چیست؟
سیمپسون: من یک چشم‌انداز کوتاه‌مدت و بلندمدت برای مدیریت این سازمان دارم. بازگشایی مرز کشورها، بازگشت سفرهای بین‌المللی و بازگرداندن ۶۲ میلیون شغل چشم‌انداز کوتاه مدت من است. از سوی دیگر سازمان جهانی گردشگری همیشه به‌دنبال پایداری بوده است. پایداری یک مسئله بسیار مهم در صنعت گردشگری است. در حال حاضر صنایع زیادی با چالش پایداری روبه‌رو هستند.
مسئله پایداری تنها مختص یک صنعت نیست، بلکه تمام صنایع باید درباره این موضوع با یکدیگر همکاری کنند. به نظر من سفر و گردشگری می‌تواند تاثیر فوق‌العاده‌ای بر ایجاد جوامع پایدار داشته باشد. این صنعت به‌ویژه در جوامع فقیرتر می‌توانند سبب اشتغال‌زایی شود و در محیط‌های رسمی برای مردم شغل فراهم کند. بنابراین چشم‌انداز بلندمدت من آن است که در پایداری پیشرو باشیم.
اسکیفت: شورای جهانی سفر و گردشگری به‌دلیل فعالیت‌های قبلی خود در نشان دادن قدرت اقتصادی سفر و نقش مهم این صنعت در اشتغال‌زایی شناخته شده است، اما با مسائلی چون اورتوریسم (گردشگری انبوه) و شیوع ویروس کرونا، در مورد این که آیا این سازمان قادر به کنترل این وضعیت است یا خیر تردیدهایی وجود دارد. واکنش شما به این مسئله چیست؟ آیا جهانی سفر و گردشگری پس از همه‌گیری قادر به کنترل وضعیت فعلی است؟ چگونه برای دستیابی به این هدف برنامه‌ریزی می‌کنید؟
سیمپسون: به نظر من مشتریان یا مسافران ما مطالبات متفاوتی خواهند داشت. ما نمی‌توانیم مصرف‌کنندگان را از سفرکردن منصرف کنیم، اما می‌توانیم به آن‌ها آگاهی بیشتری بدهیم. ما در آینده با مسافران آگاه‌تری روبه‌رو خواهیم بود و آن‌ها خواسته‌های متفاوتی نسبت به گذشته خواهند داشت. احتمالا ما در آینده بیشتر از آنکه با گردشگری انبوه روبه‌رو شویم، با افرادی که می‌خواهند به گردشگری روستایی بپردازند و مناطقی متفاوت با محیط اطراف خود را ببینند، روبه‌رو خواهیم شد.
از سوی دیگر برخی از نقاط جهان به‌نوعی در خط مقدم گردشگری انبوه قرار دارند، آن‌ها در طول چند دهه یاد گرفته‌اند که چگونه این کار را مدیریت کنند، چراکه با عدم مدیریت آن، نمی‌تواند یک تجربه مثبت به مصرف‌کنندگان ارائه دهند. همچین ما باید به این موضوع توجه کنیم که سفر نباید تنها برای ثروتمندان باشد.
بنابراین ما باید راهی پیدا کنیم که در آن افرادی که لزوماً به اندازه دیگران بودجه ندارند نیز بتوانند سفر کنند. در نتیجه من فکر می‌کنم که این یک بازار در حال تحول است و تنها نیاز به مدیریت مناسب دارد.
اسکیفت: قبل از ورود شما به شورای جهانی سفر و گردشگری، این سازمان بر بازگشایی کشورها و لغو محدودیت‌های سفر پافشاری می‌کرد، اما این سازمان درباره واکسیناسیون به‌طور چشم‌گیری سکوت کرده بود. به نظر می‌رسد که این سازمان درباره این مسئله می‌تواند فعالیت‌های بیشتری باشد. نظر شما درباره این مسئله چیست؟
سیمپسون: من به‌تازگی درباره مسئله واکسن‌ها با «کووکس» (Covax) در ارتباط بودم. (کووکس یک سازمان بین‌المللی که سعی دارد واکسن‌ها را به‌طور عادلانه در سراسر جهان توزیع کند.) ما می‌خواهیم به هر نحوی از آن‌ها حمایت کنیم تا واکسیناسیون عادلانه در سراسر جهان انجام شود.
اسکفیت: صنعت گردشگری برای دستیابی به راه‌حل‌هایی به‌منظور ازسرگیری سفرها، نیاز به همکاری بخش عمومی و خصوصی داشته است. به نظر می‌رسید که در طول مراحل اولیه همه‌گیری، «سازمان جهانی گردشگری» (UNWTO) و «سازمان تجارت جهانی» (WTO) تا آنجا که ممکن بود، همکاری نمی‌کردند. به نظر شما آیا در آینده این دو سازمان همکاری بیشتری با یکدیگر خواهند کرد؟
سیمپسون: همان طور که می‌دانید «سازمان جهانی گردشگری» یک کمیته فرعی سازمان ملل متحد بوده و اعضای آن به‌صورت دموکراتیک انتخاب شده‌اند و تمام کشورها عضو آن نیستند، اما با این وجود، آن‌ها طیف بسیار مهمی از کشورها را پوشش می‌دهند. با توجه به آنکه ما یک هدف مشترک داریم، از نظر من همکاری بخش خصوصی و دولتی در این زمان، یک امر ضروری است.
اسکیفت: اگر بخواهیم درباره آینده گردشگری صادق باشیم، توانایی شرکت‌ها برای رقابت در جهان پس از دوران همه‌گیری، به مدیریت متنوع‌تری نیازمند است. همان طور که شما در گذشته نیز گفته‌اید، ما به زنان بیشتر و همچنین افراد رنگین‌پوست در هیئت مدیره نیاز داریم. اکنون برنامه شما در این رابطه چیست؟
سیمپسون: بر اساس گزارش جالبی از هاروارد، به‌طور قطعی ثابت شده است که هرچه اعضای هیئت مدیره متنوع‌تر باشند، می‌توانند تصمیمات بهتری بگیرند. بنابراین من صد‌درصد در این زمینه با شما موافقم. من در هیئت مدیره خود در شورای جهانی سفر و گردشگری، شش همکار دارم که پنج نفر از آن‌ها زن هستند. آن‌ها از کشورهای مختلف و با فرهنگ‌های متنوعی آمده‌اند.
سخن پایانی
شورای جهانی سفر و گردشگری برای آنکه پاسخ نیازهای صنعت گردشگری را در این زمان بحرانی بدهد، مجبور به ایجاد نوآوری در عملکرد خود و رشد پس از دوران همه‌گیری کرونا است. حال باید دید آیا مدیرعامل جدید شورای جهانی سفر و گردشگری می‌تواند این سازمان را طوری هدایت کند که نقش پررنگ‌تری در صنعت گردشگری ایفا کند؟
آخرین اخبار صنعت گردشگری را از رسانه قطبنما دنبال کنید.
